علت ورم مچ پا و روی پا چیست؟
ادم (ورم مچ پا) ناشی از مایع اضافی محبوس در بافتهای بدن است. اگرچه ادم می تواند بر روی هر قسمت از بدن شما تأثیر بگذارد، اما ممکن است آن را بیشتر در دست ها، بازوها، پاها، مچ پا و پاها مشاهده کنید.مصرف دارو برای از بین بردن مایعات اضافی و کاهش مقدار نمک در غذا اغلب ادم را تسکین می دهد.
علل ورم مچ پا
ورم هنگامی اتفاق می افتد که رگ های خونی کوچک در بدن شما (مویرگ ها) مایعات نشت کنند. این مایع در بافتهای اطراف جمع شده و منجر به تورم می شود.
موارد خفیف ادم ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
· نشستن یا ماندن بیش از حد در یک وضعیت
· خوردن بیش از حد غذای شور
· داشتن علائم و نشانه های قبل از قاعدگی
· باردار بودن
ادم همچنین می تواند از عوارض جانبی برخی داروها باشد، از جمله:
· داروهای فشار خون بالا
· داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی
· داروهای استروئیدی
· استروژن ها
· برخی از داروهای دیابت به نام تیازولیدیندیونز
با این حال، در بعضی موارد، ورم پا ممکن است نشانه ای از یک بیماری پزشکی جدی باشد. چندین بیماری ممکن است باعث ورم مچ پا شود، از جمله:
نارسایی احتقانی قلب
اگر نارسایی احتقانی قلب داشته باشید، یکی از دریچه های پایین قلب شما توانایی پمپاژ موثر خون را از دست می دهند. در نتیجه، خون می تواند در پاها، مچ پا بماند و باعث ورم شود. نارسایی احتقانی قلب می تواند باعث تورم در شکم شما شود. گاهی اوقات، این وضعیت می تواند مایعات را در ریه های شما جمع کند (ادم ریوی)، که می تواند منجر به تنگی نفس شود.
بیماری کلیوی
هنگامی که به بیماری کلیوی مبتلا هستید، مایعات و سدیم اضافی در گردش خون ممکن است باعث ورم مچ پا شود. ورم مچ پا مرتبط با بیماری کلیوی معمولاً در پاها و اطراف چشم شما ایجاد می شود.
آسیب کلیه
آسیب به رگهای خونی کوچک و فیلتر کننده در کلیه های شما می تواند منجر به سندرم نفروتیک شود. در سندرم نفروتیک، کاهش سطح پروتئین (آلبومین) در خون می تواند منجر به تجمع مایعات و ورم شود.
ضعف یا آسیب به رگهای پا
در صورت نارسایی مزمن وریدی، دریچه های یک طرفه در رگ های پا ضعیف شده یا آسیب دیده اند که باعث می شود خون در رگ های پا جمع شود و باعث تورم می شود. تورم ناگهانی یک پا همراه با درد در عضله ساق پا می تواند به دلیل لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی یا DVT) در یکی از رگ های پا باشد. اگر این اتفاق افتاد، بلافاصله به دنبال کمک پزشکی باشید.
سیستم لنفاوی
سیستم لنفاوی بدن شما به پاکسازی مایعات اضافی از بافت ها کمک می کند. اگر این سیستم آسیب دیده باشد - به عنوان مثال، توسط جراحی سرطان - ممکن است غدد لنفاوی و عروق لنفاوی تخلیه کننده یک ناحیه به درستی کار نکنند و ممکن است ورم مچ پا ایجاد شود.
کمبود شدید و طولانی مدت پروتئین
کمبود شدید پروتئین در رژیم غذایی بیش از مدت طولانی
ایستادن برای مدت طولانی
حرکت پا معمولاً گردش خون را زیاد می کند، اما ایستادن به مدت طولانی می تواند باعث کند شدن خون در پاهای شما نسبت به حالت معمول شود.
نشستن بدون حرکت پاها برای مدت طولانی
اگر بیش از حد طولانی پشت میز خود بنشینید، ساعتها تلویزیون تماشا کنید یا با ماشین، هواپیما یا قطار سفر کنید، اگر به مدت طولانی بی حرکت بنشینید، ممکن است جریان خون کند شود و در نتیجه ورم مچ پا ایجاد شود.
مقدار زیادی نمک (سدیم) در رژیم غذایی شما وجود دارد. مصرف بیش از حد سدیم می تواند باعث ایجاد ادم در مچ پا شود.
پیچ خوردگی، کشیدگی و شکستگی
اگر به مچ پا آسیب وارد کنید و دچار پیچ خوردگی، کشیدگی یا شکستگی استخوان شوید، احتمالاً می بینید که مچ پا به سرعت متورم می شود. این تورم واکنش التهابی بدن شما در برابر آسیب است.
بارداری
فشار کودک بر روی رگهای خونی که خون را از قسمت تحتانی بدن شما تخلیه می کند، می تواند باعث تورم مچ پا شود.
زنان باردار در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی قرار دارند، بیماری که باعث فشار خون بالا می شود و اگر به سرعت تشخیص داده نشود و درمان نشود، می تواند باعث آسیب به عضو و مرگ شود. تورم مچ پا یکی از علائم پره اکلامپسی است.
بیماری کبد
بیماری کبد کل بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد. آلبومین پروتئینی است که در کبد ساخته می شود. اگر سطح آلبومین شما خیلی کم باشد، خون از وریدها به بافتهای اطراف آنها منتقل می شود و باعث ایجاد ادم می شود.
لخته شدن خون یا ترومبوز ورید عمقی (DVT)
لخته شدن خون در پای شما می تواند جریان خون را در پا و مچ پا کاهش دهد و در نتیجه تورم ایجاد کند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنید؟
اگر علت ورم مچ پا موقتی باشد، متورم شدن مچ پا اغلب در خانه قابل درمان است، اما مواردی وجود دارد که نیاز به درمان توسط پزشک دارند. در این شرایط تورم مچ پا می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد.
اگر تورم مچ پا همراه با تنگی نفس یا درد قفسه سینه رخ داد، فورا به پزشک مراجعه کنید. این می تواند نشانه ای از بیماری قلبی جدی یا نارسایی قلبی باشد.